Έρημος στην ξενιτιά (Είκοσι χρόνια μάνα μου) Στίχοι

Είκοσι χρόνια, μάνα μου, λείπω από κοντά σου, από παιδί δέκα χρονών που μ’ είχες αγκαλιά σου.

Μες στα καΐκια, μάνα μου, ναυτόπουλο δουλεύω και μες στη μαύρη θάλασσα την τύχη μου γυρεύω.

Την τύχη μου, μανούλα μου, τη βρήκα σ’ ένα κύμα, που μ’ άρπαξε και μ’ άνοιξε πολύ βαθιά το μνήμα.

’Ετσ’ ήτανε, μανούλα μου, γραφτό μου για να πάρω, τη θάλασσα την αρμυρή γυναίκα μου να κάνω.

Η θάλασσα, μανούλα μου, μου άνοιξε το μνήμα, στην άμμο στην ακρογιαλιά να με χτυπά το κύμα.

Μάνα, γλυκιά μανούλα, μην έχεις πια ελπίδα, πως θα με δεις στο σπίτι μας και στη γλυκιά πατρίδα.