Η ξενιτιά είναι φωτιά Στίχοι

Η ξενιτιά, η ξενιτιά είναι φωτιά, αχ η ξενιτιά είναι φωτιά κι ο χωρισμός μαράζι κι ο χωρισμός μαράζι.

Κι κείνος που κι κείνος που τα γνώρισε, αχ κι κείνος που τα γνώρισε, χτυπιέται και σπαράζει, χτυπιέται και σπαράζει.

Είναι καημός, είναι καημός, βαρύς καημός, αχ είναι καημός, βαρύς καημός, μόνος να ζεις στα ξένα, μόνος να ζεις στα ξένα.

Και να πετάει και να πετάει η σκέψη σου αχ και να πετάει η σκέψη σου, σε χρόνια περασμένα, σε χρόνια περασμένα.

Την ξενιτιά, την ξενιτιά τη γνώρισα, αχ την ξενιτιά τη γνώρισα, και μ’ έχει βαλαντώσει, και μ’ έχει βαλαντώσει.

Κι αυτός που ξέ- κι αυτός που ξέρει δέχτηκε, αχ κι αυτός που ξέρει δέχτηκε, τον πόνο μου θα νιώσει, τον πόνο μου θα νιώσει.