Οι δυο σερέτες Στίχοι

Τζούρας είμαι και χαρμάνης, είμ’ ο Γιάννης του Ψυρρή δέκα χρόνια δικασμένος στου Συγγρού την φυλακή

Κι εγώ είμαι ο Βαγγέλης και μ’ αυτό τι θες να πεις μές στη Σύρας το Βροντάδο, σκότωσα ένα δυο, τρεις

Βλάμης, είσαι, ρε Βαγγέλη, και γι’ αυτά μη συζητάς ούτε καν σε λογαριάζω και αν είσ’ εσύ φονιάς

Και μ’ αυτά τι θες, ρε Γιάννη, μήπως θες να ’ξηγηθείς αν τολμήσεις και απλώσεις, στη στιγμή, ρε, θε να χαθείς

Και τραβάνε τα μαχαίρια και χτυπιόνται στα γερά και ο Γιάννης ξεμπερδεύει το Βαγγέλη το φονιά

Κι έτσι ο Γιάννης ησυχάζει από τούτον το μπελά ξανατρώει δέκα χρόνια στη Στρατώνα, ρε, την Παλιά