Το παιδί του δρόμου Στίχοι

Είμαι του δρόμου το παιδί, το παραπονεμένο, και σαν σκυλάκι κάθομαι | τρις στους πάγκους το καημένο.

Το κρύο έχω πίκρα μου η ζέστη είν’ η χαρά μου του καθενός το θέλημα | τρις ειν’ η παρηγοριά μου.

Η πείνα δε με φόβισε ορφάνια δε θυμούμαι βρέθηκα έτσι στον ντουνιά | τρις και δεν παραπονούμαι.